SENİ BEKLERKEN

SENİ BEKLERKEN....Gurbet, paslı hançerini canıma saplarken binler kez; sevgin onardı onulmaz yaralarımı….gurbet karası gecelerin kabusundan sevgin kurtardı…. Yine akşam oldu yine yalnızım… Bu kente karanlık çökünce daha bir özlüyorum seni. Gecenin sessizliği, özlemle baktığım resimlerin, sen kokan elbiselerim, ayışığına boyanan gümüş rengi deniz, seni hatırlatan kentler, şarkılar….Yine hüzün yerleşti gözlerime, yine kelimeler yetmiyor, yine uzun bir sessizlik zamanı….Tek bildiğim şey; sana çok AŞIĞIM ve sensiz her saniye kayıp... Tek istediğim şey; sana sarılmak sımsıkı, kokunu içime çekip gözlerim kapalı kulağına binlerce kez SENİ SEVİYORUM’u fısıldamak… her SENİ SEVİYORUM kulağından ruhuna bir sevgi çağlayanı gibi aksın, yıkasın düne ait tüm korkuları…her SENİ SEVİYORUM binlerce aşk çiçeği yeşertsin yüreğinde…her SENİ SEVİYORUM ömrüne ömür katsın….Zira canımın içinden çıkıyor kelimeler.. aşkımla can bulan kelimeler onlar..öyle kolay değil seni seviyorum demek..her SENİ SEVİYORUM’a canımı koydum..bin canım olsa hepsini kurban ederim sevgine…oyun değil bu aşk..aşk…birilerinin anladığı aşklardan değil…hani o ömür biçilen aşklardan hiç değil…Hissettirdiğim, yaşadığım ve bizi biz yapan aşk…Kaç bahar, kaç sevda yılı, kaç milyon mutluluk anı kaybettim seni beklerken….  Geleceğini bilsem, ertelerdim tüm tek biletli yolculuklarımı…. Seni ne kadar beklediğimi bir bilsen….                          SENİ BEKLEMEK; Ilgaz'ın zirvesinde güneşin doğuşunu beklemek gibi… üşüyorum çok üşüyorum ama umutluyum, mutluyum… Ergeç güneş gibi doğacak ve beni ısıtacaksın biliyorum.hiç kimseye inanmadım sana inandığım kadar…ve hiçbir el ısıtmadı ellerin kadar…. Adını nerde duysam heyecanlanıyorum sen olmadığını bile bile…yine de adını taşıyanları seviyorum.doğduğun kenti, gittiğin üniversiteyi,dolaştığın sokakları seviyorum. Ve çok kıskanıyorum seni. En çok da her sabah dudaklarınla buluşan çay fincanını kıskanıyorum.onun yerine ben olmalıydım her sabah dudaklarına uzanan… İçinde sen olan düşleri seviyorum.işte o zaman üşümeyi ve yalnızlığımı unutuyorum… Her şeyi unutabilirim; seni unutmamak için… Her şeyden vazgeçebilirim seni yaşamak için… Seni öyle çok bekledim ki…. İbrahim EROĞLU
SENİ BEKLERKEN Kİ BENİ SEVİYORUM SEVGİLİ... İÇİMİN KIPIRTISI, BEDENİMİN SOĞUĞUNU KALIN BİR YORGAN GİBİ ÖRTÜYOR..